technika / materiał: olej, płótno
wymiary: 72 x 57,5 cm
opis: Autoportrety tworzył Bacciarelli niezależnie od poleceń króla i życzeń zleceniodawców. Zawarł w nich pogłębioną charakterystykę własną jako artysty i jako człowieka. Autoportret w stroju polskim należy do wybitniejszych dzieł z okresu twórczości, w którym malarz osiągnął najwyższe mistrzostwo formy, a jego prace nabrały najbardziej indywidualnego charakteru.
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3
klucz: Oświecenie >>>
wymiary: 72 x 57,5 cm
opis: Autoportrety tworzył Bacciarelli niezależnie od poleceń króla i życzeń zleceniodawców. Zawarł w nich pogłębioną charakterystykę własną jako artysty i jako człowieka. Autoportret w stroju polskim należy do wybitniejszych dzieł z okresu twórczości, w którym malarz osiągnął najwyższe mistrzostwo formy, a jego prace nabrały najbardziej indywidualnego charakteru.
Omawiany obraz powstał po powrocie artysty z ojczystych Włoch, w szczególnych okolicznościach politycznych. Stanisław August Poniatowski rozpoczął wówczas współpracę ze stronnictwem reformatorskim, mającą na celu naprawę ustroju Rzeczypospolitej. Konfederatka na głowie Bacciarellego nawiązuje do patriotycznych nastrojów tamtego czasu, będąc jednocześnie wyrazem jego własnych poglądów. Król starał się związać z Polską cenionego malarza. W roku 1768, gdy Bacciarelli dekorował Zamek Królewski, nadał mu polskie szlachectwo i niewielką posiadłość w stolicy. Dyplom szlachecki artysta otrzymał trzy lata później, po chlubnym ukończeniu portretów władców polskich w Gabinecie Marmurowym. Z czasem Polska stała się jego drugą ojczyzną. Nie porzucił jej nigdy, nawet po śmierci swego królewskiego mecenasa. Zmarł w Warszawie 5 stycznia 1818 roku.
Barbara Ciciora
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3
klucz: Oświecenie >>>