Portret hrabiny niedaleki jest od tradycji, gustów i przyzwyczajeń sarmackich. Świadczy o tym bezwzględnie realistyczne oddanie twarzy, pozbawione stylizacji zbliżającej do ideału urody tamtej epoki, za to z widocznym poczuciem własnej wartości. Poza tradycję sarmacką wykracza umieszczenie postaci na niejednolitym, niebieskim tle, z znaczonymi lekko chmurami. W ten sposób artysta nawiązał do modnego podówczas portretu angielskiego. Porównanie wizerunku Justyny Lanckorońskiej z wykonanym w tym samym czasie portretem Józefa Kossakowskiego wyraźnie pokazuje różnice w guście zamawiających oraz umiejętność dostosowania się przez malarzy do oczekiwań zleceniodawców.

 

Barbara Ciciora