Piotr Wójtowicz (1862–1938)
Porwanie Sabinki, 1890
Pochodzenie nieznane
imnk
miniaturka

technika / materiał: gips

wymiary: 200 × 110 × 100 cm

opis: Według Tytusa Liwiusza, autora historii Rzymu zatytułowanej Ab Urbe condita, tuż po założeniu miasta przez Romulusa rzymscy osadnicy, chcąc zachować ciągłość populacji, postanowili wybrać żony z plemienia Sabinów. Ci jednak nie zgodzili się na oddanie kobiet Rzymianom, którzy siłą dopięli celu. 
Powszechny w sztuce nowożytnej i dziewiętnastowiecznym akademizmie antyczny temat stał się dla artysty pretekstem do ukazania wirtuozowskiego panowania nad formą rzeźbiarską. Kompozycja, oparta na dramatycznym kontraście postaci Rzymianina i bezbronnej, omdlałej kobiety, odznacza się wysokim poziomem ekspresji. 
Rzeźbiarz Antoni Madeyski, wielki zwolennik talentu Wójtowicza, ze swadą opisywał powstawanie dzieła: „Dwuletni termin na wykonanie pracy konkursowej […] dobiega końca, jest początek kwietnia 1890 roku. Koledzy Wójtowicza, dwóch Niemców, Węgier i Szwajcar, drugi rok pracują nad swymi dziełami. Temat kompozycji dowolny. Wójtowicz zabiera się do szkicu. Nakłada go, przerabia, męczy się i zmaga… […]. Pracuje zapamiętale, 20 lipca sąd konkursowy ma zawyrokować o nagrodzie. Wójtowicz coraz mizerniejszy, ale grupa postępuje z dnia na dzień. Ma chwile zniechęcenia, traci wiarę w zwycięstwo, w bezstronność sądu… Ale kolegom, jego konkurentom, miny rzedną coraz bardziej, z niepokojem patrzą na potężną, piękną figurę Rzymianina, na bezradnie przegięte przez jego ramię cudne ciało Sabinki”.
Agata Małodobry


ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3


klucz: Realizm, polski impresjonizm, początki symbolizmu >>>

© 2010 Muzeum Narodowe w Krakowie
design & concept: creator.pl
>