Jan Stanisławski (1860-1907)
Bodiak, 1885
Dar Feliksa Jasieńskiego, 1920
imnk
miniaturka

technika / materiał: olej, tektura

wymiary: 25,5x22,2

oznaczenie autorskie: Sygn, i dat. I.d.: J.S. 1885

opis: Malowane pod światło i utrzymane w zgaszonej palecie zieleni, żółcieni, błękitów i brudnych bieli bodiaki są zapowiedzią charakterystycznego dla Stanisławskiego rozwiązania kompozycyjnego, opartego na specyficznym kadrze. Artysta umieścił je na pierwszym planie, wykadrował niczym fotograf-botanik, by następnie wykorzystać jako motyw do stworzenia efektownej, pełnej kolorów kompozycji, znakomicie odtwarzającej gry światła i barw. 

Występujące na kresowych stepach bodiaki należały do ulubionych, często malowanych przez Stanisławskiego roślin, stały się wręcz wizytówką jego malarstwa, czego żartobliwym potwierdzeniem są słowa wiersza towarzyszącego karykaturze Stanisławskiego wystawionej w Jamie Michalikowej na parodystycznej IX wystawie Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”:


  Jeden księżyc, dwa wiatraki, 

  Wieczór, obłok, słońca blaski 

  Burza, ranek, lecz bodiaki? 

  Gdzie bodiaki, Stanisławski? 

  No, a gdzie Stanisławski?



Urszula Kozakowska-Zaucha



ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XX wieku,
Gmach Główny, al. 3 Maja 1


klucz: Koniec wieku >>>

© 2010 Muzeum Narodowe w Krakowie
design & concept: creator.pl
>