Konstanty Laszczka (1865-1956)
Zrozpaczona, 1902
Dar Feliksa Jasieńskiego, 1920
imnk
miniaturka

technika / materiał: brąz, odlew

wymiary: wys. 27cm

oznaczenie autorskie: Sygn. i dat. na podstawie: K. Laszczka/1902

opis: Talent jednego z najwybitniejszych rzeźbiarzy Młodej Polski został odkryty przypadkowo. Jego droga twórcza przebiegała w iście bajeczny sposób – od wiejskiego samouka po członka Secesji Wiedeńskiej, cenionego profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studia artystyczne w Paryżu zbliżyły Laszczkę do symbolizmu, który po powrocie do kraju wzbogacił pierwiastkami rodzimymi, czerpiąc inspiracje z fascynujących go od czasów dzieciństwa ludowych podań. Artysta tworzył też portrety, akty i sceny rodzajowe. Zajmował się rzeźbą nagrobną i architektoniczną oraz ceramiką.

Zrozpaczona jest doskonałym przykładem rzeźby secesyjnej o rodowodzie francuskim. Z nieregularnej bryły wyłania się naga kobieca figura. Asymetryczny układ skulonej postaci, której włosy płynnie stapiają się z bryłą pozostawioną w nieukończonym stadium, łączy dekoracyjność secesji z symboliczną wymową. Szorstka bryła kontrastuje z gładkim, lśniącym ciałem dziewczyny, podkreślając jego delikatność. Migotliwa faktura rzeźby oraz charakterystyczny zabieg non finito to echa rozwiązań formalnych Augusta Rodina: artysty, który na twórczość Laszczki wywarł najsilniejszy wpływ. Figury kobiece w ujęciach przepojonych liryzmem z nutą smutku to motyw, do którego Konstanty Laszczka powracał wielokrotnie nadając rzeźbom sugestywne tytuły: Potępiona, Zasmucona, Niewolnica


Agata Małodobry



ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XX wieku,
Gmach Główny, al. 3 Maja 1


klucz: Koniec wieku >>>

© 2010 Muzeum Narodowe w Krakowie
design & concept: creator.pl
>