technika / materiał: odlew cementowy, kamienie polne
wymiary: 37x198x52
oznaczenie autorskie: nie sygnowane
opis: Charakterystyczną cechą twórczości Jacka Waltosia jest przywiązywanie się do rozpoczętych wątków tematycznych i ich stopniowe rozwijanie w rozbudowane serie obrazów i rzeźb przez wiele lat. W ten sposób artysta poszukuje najlepszej formy do wyrażenia nurtujących go zagadnień. Porusza tematykę trudną, istniejące od zawsze najważniejsze ludzkie problemy egzystencjalne. Rzeźba i obraz należą do cyklu rozpoczętego w 1982 r. i kontynuowanego do 1990. Tytuł jest odniesieniem do Ewangelii św. Łukasza oraz obrazu Rembrandta „Krajobraz z miłosiernym Samarytaninem”. Jest też to kontynuacja licznych kompozycji z klęczącą postacią – nazwaną przez artystę Pietą. Waltoś mówi o tej serii dzieł jako swoistym apokryfie Ewangelii. Porzucony płaszcz staje się symbolem otwartości ku innej osobie.
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XX wieku,
Gmach Główny, al. 3 Maja 1
klucz: Ex-Presja >>>
wymiary: 37x198x52
oznaczenie autorskie: nie sygnowane
opis: Charakterystyczną cechą twórczości Jacka Waltosia jest przywiązywanie się do rozpoczętych wątków tematycznych i ich stopniowe rozwijanie w rozbudowane serie obrazów i rzeźb przez wiele lat. W ten sposób artysta poszukuje najlepszej formy do wyrażenia nurtujących go zagadnień. Porusza tematykę trudną, istniejące od zawsze najważniejsze ludzkie problemy egzystencjalne. Rzeźba i obraz należą do cyklu rozpoczętego w 1982 r. i kontynuowanego do 1990. Tytuł jest odniesieniem do Ewangelii św. Łukasza oraz obrazu Rembrandta „Krajobraz z miłosiernym Samarytaninem”. Jest też to kontynuacja licznych kompozycji z klęczącą postacią – nazwaną przez artystę Pietą. Waltoś mówi o tej serii dzieł jako swoistym apokryfie Ewangelii. Porzucony płaszcz staje się symbolem otwartości ku innej osobie.
Światosław Lenartowicz
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XX wieku,
Gmach Główny, al. 3 Maja 1
klucz: Ex-Presja >>>