Jeanne-Françoise Récamier, żona paryskiego bankiera, uchodziła za największą piękność ówczesnego Paryża i niezrównaną uwodzicielkę. Jej salon skupiał towarzyską elitę stolicy Francji. Obraz ukazujący ją w antykizującej sukni, choć nie został ukończony, uchodzi za jedno z arcydzieł Davida. Zachwyca aurą wykwintnej kobiecości, której zostały podporządkowane wszystkie wartości dzieła – kompozycja, kolor i światło. Sława obrazu Davida żyje także w nazwie mebla, który od nazwiska modelki zyskał miano rekamiery. 

Madame Récamier Marii Pinińskiej-Bereś można określić jako pastisz nie tyle samego obrazu francuskiego mistrza, ile przekazu, jaki niesie. Salonowa lwica to upostaciowanie męskich pragnień i wyobrażeń na temat kobiecości. Ich wymownym symbolem zdaje się owalne lusterko pełniące rolę głowy postaci. Przedmiot ten posiada wprawdzie wiele metaforycznych znaczeń, jednak użyty jako atrybut kobiety, oznacza próżność, dbałość o pozory, przejmowanie się błahostkami, zjawiskami powierzchownymi, stanowiąc odbicie prawdziwego życia, którego problemów nie są w stanie zgłębić i pojąć. Pinińska demaskuje i ośmiesza ów mit kobiecości wykreowany przez mężczyzn. Lusterko stanowi w pracy artystki element, który widzowi, także męskiemu, pozwala konfrontować się z owym mitem. 

Anna Budzałek
Wacława Milewska