technika / materiał: drewno, blacha malowana, neony, szkło
wymiary: 200x100x100
oznaczenie autorskie: nie sygnowane
opis: Julian Jończyk to twórca obiektów przestrzennych i performer. Gdy definitywnie porzucił malarstwo z powodu ograniczeń, jakie tkwią w owym medium, zwrócił się ku tworzeniu obiektów, w których wykorzystywał lampy jarzeniowe. Wprowadzając do swych dzieł światło, podkreślał jego symboliczną wymowę, głęboko zakorzenioną w neoplatońskich wątkach średniowiecznej mistyki. Forma jego dzieł, zupełnie unikalna na gruncie polskim, nasuwa skojarzenia z twórczością Dana Flavina, amerykańskiego klasyka nurtu minimal art. Podobnie jak Flavin, Jończyk zainteresowany był interakcjami rzeźby i otaczającej ją przestrzeni. Przede wszystkim jednak zajmował się sztuką performance, a w jego wystąpieniach artystycznych kluczową rolę odgrywały właśnie neony, będące nośnikiem znaczeń metafizycznych.
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XX wieku,
Gmach Główny, al. 3 Maja 1
klucz: Grupa Krakowska >>>
wymiary: 200x100x100
oznaczenie autorskie: nie sygnowane
opis: Julian Jończyk to twórca obiektów przestrzennych i performer. Gdy definitywnie porzucił malarstwo z powodu ograniczeń, jakie tkwią w owym medium, zwrócił się ku tworzeniu obiektów, w których wykorzystywał lampy jarzeniowe. Wprowadzając do swych dzieł światło, podkreślał jego symboliczną wymowę, głęboko zakorzenioną w neoplatońskich wątkach średniowiecznej mistyki. Forma jego dzieł, zupełnie unikalna na gruncie polskim, nasuwa skojarzenia z twórczością Dana Flavina, amerykańskiego klasyka nurtu minimal art. Podobnie jak Flavin, Jończyk zainteresowany był interakcjami rzeźby i otaczającej ją przestrzeni. Przede wszystkim jednak zajmował się sztuką performance, a w jego wystąpieniach artystycznych kluczową rolę odgrywały właśnie neony, będące nośnikiem znaczeń metafizycznych.
Stół stanowi charakterystyczny i mocny akcent sali Grupy Krakowskiej. To wokół niego poniekąd zbudowane są relacje między kilkoma kluczowymi pracami, znajdującymi się w tej przestrzeni. Jego konstruktywistyczny rodowód stanowi podstawę dialogu z umieszczonymi w pobliżu kompozycjami Adama Marczyńskiego i jest kontrapunktem dla eksponowanych nieopodal rzeźb Jerzego Beresia. Masywnie skonstruowany, zwyczajny kwadratowy stół, dzięki neonom, na których jest wsparty, całkowicie traci przypisaną sobie prozaiczność i zdaje się szybować ku niebu. Przykuwający uwagę jego intensywnie szafirowy kolor także może być odczytany symbolicznie. Drobne kawałki rozsypanego na podłodze szkła wzmagają efekt świetlny.
Agata Małodobry
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XX wieku,
Gmach Główny, al. 3 Maja 1
klucz: Grupa Krakowska >>>