Antonina Rożniatowska (1860–1895)
Wajdelota, 1881
Dar Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, 1896
imnk
technika / materiał: gips

wymiary: 96 × 76 × 67 cm

opis: W pozbawionej niepodległości Polsce lirnicy i wajdeloci uosabiali żywą skarbnicę narodowej tożsamości, zawartą w podaniach, pieśniach i legendach. Stanowiły one niewyczerpane źródło wiedzy o historii narodu, jego wierzeniach, tradycji i kulturze, o jego bohaterach i ich wiekopomnych czynach. Upowszechniane po wsiach i miastach, przekazywane ustnie z pokolenia na pokolenie, nie ulegały zagładzie, trwalsze od ksiąg i materialnych zabytków historii. Literatura romantyczna, która przypisała pieśni wartość ocalającą i potęgę mającą moc czynu, wykreowała i utrwaliła w zbiorowej świadomości Polaków wiele wzorców postaci ludowych pieśniarzy o charakterze patriotyczno-tyrtejskim. Jedną z najdoskonalszych kreacji był wajdelota Halban z Konrada Wallenroda Adama Mickiewicza. Rzeźbiarka ukazała go zgodnie z przedstawioną przez poetę charakterystyką, jako starca z długą brodą, okrytego luźnym płaszczem, o twarzy znamionującej powagę, mądrość i doświadczenie. Starzec snuje opowieść, akompaniując sobie dźwiękami lutni. Dzieło łączy poetykę romantycznego tematu z realizmem ujęcia i perfekcyjnym, akademickim warsztatem.
Wacława Milewska


ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3


klucz: Wokół akademii >>>

© 2010 Muzeum Narodowe w Krakowie
design & concept: creator.pl
>