Antoni Madeyski (1862–1939)
Śpiący pies, 1901
Depozyt
imnk
miniaturka

technika / materiał: brąz

wymiary: 20 × 57 × 32 cm

opis: Przedstawienie pogrążonego we śnie psa jest studium do marmurowego nagrobka królowej Jadwigi w katedrze krakowskiej. U stóp zmarłej władczyni artysta umieścił psa – symbol wierności – nawiązując do tradycji dawnej rzeźby nagrobkowej, a bezpośrednio do pomnika nagrobnego Ilarii del Carretto (1406), dłuta Jacopa della Quercii, w katedrze w Lukce. 
Rzeźba Madeyskiego z uwagi na swą wysoką klasę artystyczną stanowi jednak samodzielne dzieło sztuki, istniejące poza kontekstem wawelskiego nagrobka. Pies został ukazany w sposób realistyczny: przymrużone oczy wskazujące na czujny sen, szczegółowo odwzorowane detale (ścięgna, pazury, kształt uszu) i niezwykle swobodne ułożenie ciała świadczą o wnikliwej obserwacji zwierzęcej anatomii. 
Antoni Madeyski przez większość swego twórczego życia mieszkał we Włoszech, gdzie studiował rzeźbę minionych epok. Inspiracje antykiem i renesansem wzbogacił o elementy naturalizmu, czego wynikiem był rzeźbiarski perfekcjonizm o powściągliwym charakterze. Przedstawiając z dużą czułością śpiącego psa, rzeźbiarz zdaje się jednak przełamywać właściwy sobie akademicki chłód i dystans.
 
Agata Małodobry


ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3


klucz: Realizm, polski impresjonizm, początki symbolizmu >>>

© 2010 Muzeum Narodowe w Krakowie
design & concept: creator.pl
>