Biblioteka Czartoryskich
ul. św. Marka 17
otwarte codziennie z wyjątkiem poniedziałków 10.00 - 18.00
imnk
Historia księgozbioru Czartoryskich sięga lat siedemdziesiątych XVIII wieku. Jego założycielem był Adam Kazimierz Czartoryski, małżonek księżnej Izabeli. Potomkowie kontynuowali zamysł księcia poprzez uzupełnianie i wzbogacanie zbioru, tworząc w ten sposób bibliotekę narodową. Dzięki zakupom, darom oraz wymianie księgozbiór mieszczący się w puławskim pałacu Czartoryskich liczył w 1830 roku 70 tysięcy druków i 3 tysiące rękopisów. Zbiory te przemieszczano i ukrywano po powstaniu listopadowym i dopiero w 1876 roku książę Władysław Czartoryski ulokował je w Krakowie, w dawnym Arsenale miejskim, ofiarowanym na ten cel przez miasto.

W roku 1961 Muzeum Narodowe w Krakowie wzniosło budynek przy ul. św. Marka 17 specjalnie dla pomieszczenia Biblioteki Książąt Czartoryskich: księgozbioru, archiwum i zbioru rękopisów.

Archiwum i zbiór rękopisów Czartoryskich zawiera dokumenty dotyczące dziejów Polski, Europy oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Są wśród nich m.in. traktaty i dokumenty państwowe, akta sejmowe i sejmikowe, inwentarze Skarbu Koronnego, fragment archiwum gabinetowego Stanisława Augusta, archiwum Hôtel Lambert oraz autografy sławnych postaci polskiego i europejskiego życia politycznego i kulturalnego, archiwum prywatne Czartoryskich i rodów spokrewnionych oraz akta będące dokumentacją dziejów muzeum i biblioteki od XVIII do XX w. Zbiór rękopiśmienny liczy blisko 14 tysięcy pozycji inwentarzowych.

© 2010 Muzeum Narodowe w Krakowie
design & concept: creator.pl