technika / materiał: brąz
wymiary: 45,5 x 45 x 16,5 cm
opis: Model, prawdopodobnie gipsowy, według którego powstała ta statuetka, Michałowski wykonał w latach 1832–1835 w Paryżu. Postać Napoleona ujął nawiązując do ikonografii bohaterskich wodzów. Według ustaleń Jana K. Ostrowskiego, który zbadał dzieje posążku, malarz darował jego oryginał swemu teściowi, Antoniemu Ostrowskiemu, przebywającemu na emigracji we Francji. Lata monarchii lipcowej sprzyjały kultowi Napoleona, w związku z czym pojawiła się idea postawienia na dziedzińcu Luwru poświęconego mu pomnika. Rodzina Michałowskiego, zresztą bez jego wiedzy, dwukrotnie podejmowała próby uzyskania zamówienia rządu francuskiego na zrealizowanie monumentu według projektu artysty. W związku z tym w roku 1841 paryski giser Debraux d’Anglure wykonał dla Antoniego Ostrowskiego odlew statuetki. Zamysł jednak nie powiódł się, podobnie jak nie został zrealizowany w skali monumentalnej projekt pomnika Napoleona dla Luwru, nad którym w tym samym czasie przez kilka lat pracował włoski rzeźbiarz Carlo Marochetti. Sam Michałowski, który zawsze surowo oceniał swoją twórczość i do wszystkiego odnosił się krytycznie, pisał: „Czemu się nie poradzono, oddając pod sąd publiczności robotę, z której nigdy kontent nie byłem?”.
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3
klucz: Romantyzm. W stronę sztuki narodowej >>>
wymiary: 45,5 x 45 x 16,5 cm
opis: Model, prawdopodobnie gipsowy, według którego powstała ta statuetka, Michałowski wykonał w latach 1832–1835 w Paryżu. Postać Napoleona ujął nawiązując do ikonografii bohaterskich wodzów. Według ustaleń Jana K. Ostrowskiego, który zbadał dzieje posążku, malarz darował jego oryginał swemu teściowi, Antoniemu Ostrowskiemu, przebywającemu na emigracji we Francji. Lata monarchii lipcowej sprzyjały kultowi Napoleona, w związku z czym pojawiła się idea postawienia na dziedzińcu Luwru poświęconego mu pomnika. Rodzina Michałowskiego, zresztą bez jego wiedzy, dwukrotnie podejmowała próby uzyskania zamówienia rządu francuskiego na zrealizowanie monumentu według projektu artysty. W związku z tym w roku 1841 paryski giser Debraux d’Anglure wykonał dla Antoniego Ostrowskiego odlew statuetki. Zamysł jednak nie powiódł się, podobnie jak nie został zrealizowany w skali monumentalnej projekt pomnika Napoleona dla Luwru, nad którym w tym samym czasie przez kilka lat pracował włoski rzeźbiarz Carlo Marochetti. Sam Michałowski, który zawsze surowo oceniał swoją twórczość i do wszystkiego odnosił się krytycznie, pisał: „Czemu się nie poradzono, oddając pod sąd publiczności robotę, z której nigdy kontent nie byłem?”.
Statuetka trafiła do Muzeum Narodowego w Krakowie w roku 1974 jako dar Andrzeja Ciechanowieckiego z Londynu, który nabył ją w antykwariacie w Paryżu; wcześniej była w zbiorach prywatnych w okolicach Tours. Nie zachowały się części ruchome: cugle i szpada. Istnieją też inne egzemplarze tej statuetki, w zbiorach państwowych i prywatnych.
Anna Zeńczak
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3
klucz: Romantyzm. W stronę sztuki narodowej >>>