technika / materiał: olej, płótno
wymiary: 121 × 185 cm
opis: W ostatniej fazie twórczości Gierymski powrócił do obrazów nastrojowych, skupiając się na sztuce barwnego harmonizowania obrazów. Porzucił sceny rodzajowe wybierając motywy krajobrazowe, także miejskie, rozgrywające się w porze przedwieczornej lub nocnej. Fascynowały go teraz zjawiska luministyczno-barwne o zawężonej, niskiej skali, wymagające operowania szeroką skalą pół i ćwierćtonów, zależne od stopnia ciemności i nasycenia powietrza mgłą, efekty gry światła na ruchliwej powierzchni wody, odbicia i refleksy w mokrym od deszczu bruku ulicy. W Wieczorze nad Sekwaną artysta ukazał fragment rzeki w zapadającym zmierzchu, z widocznym w głębi Pont du Caroussel i majaczącymi przy nabrzeżu zabudowaniami Luwru. Dogasające światło dnia przecina bladą łuną górną partię nieba, srebrząc taflę wody i wsączając się różową poświatą w unoszącą się nad wodą mgłę i w pociemniały horyzont. Dla oddania migotliwości rzeki poruszonej sunącymi barkami, odbijającej ostatnie refleksy słońca, zastosował metodę dywizjonizmu, kładąc obok siebie cieniutkie smużki niezliczonej odcieni błękitów, szarości i oranżu. Wacława Milewska
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3
klucz: Realizm, polski impresjonizm, początki symbolizmu >>>
wymiary: 121 × 185 cm
opis: W ostatniej fazie twórczości Gierymski powrócił do obrazów nastrojowych, skupiając się na sztuce barwnego harmonizowania obrazów. Porzucił sceny rodzajowe wybierając motywy krajobrazowe, także miejskie, rozgrywające się w porze przedwieczornej lub nocnej. Fascynowały go teraz zjawiska luministyczno-barwne o zawężonej, niskiej skali, wymagające operowania szeroką skalą pół i ćwierćtonów, zależne od stopnia ciemności i nasycenia powietrza mgłą, efekty gry światła na ruchliwej powierzchni wody, odbicia i refleksy w mokrym od deszczu bruku ulicy. W Wieczorze nad Sekwaną artysta ukazał fragment rzeki w zapadającym zmierzchu, z widocznym w głębi Pont du Caroussel i majaczącymi przy nabrzeżu zabudowaniami Luwru. Dogasające światło dnia przecina bladą łuną górną partię nieba, srebrząc taflę wody i wsączając się różową poświatą w unoszącą się nad wodą mgłę i w pociemniały horyzont. Dla oddania migotliwości rzeki poruszonej sunącymi barkami, odbijającej ostatnie refleksy słońca, zastosował metodę dywizjonizmu, kładąc obok siebie cieniutkie smużki niezliczonej odcieni błękitów, szarości i oranżu. Wacława Milewska
ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3
klucz: Realizm, polski impresjonizm, początki symbolizmu >>>