muzeum
imnk
Aleksander Gierymski
Święto TrąbekPiazza delle Erbe w WeronieFontanna – studium do obrazu W altaniePowiślePaź florenckiMotyw z Placu Wittelsbachów w Monachium – studium do obrazu Plac Witttelsbachów w Monachium w nocyWieczór nad SekwanąChłop z BronowicDziewczyna z BronowicOgrody w TivoliPinie przy Villa Borghese w RzymieVilla Borghese w RzymieKrajobraz włoski z cyprysamiPiazza del Popolo w RzymieWidok z pracowni przy Via Flaminia w Rzymie
Malarz, ilustrator, jedna z największych i najtragiczniejszych osobowości artystycznych w sztuce polskiej XIX wieku, młodszy brat Maksymiliana Gierymskiego. Po studiach w warszawskiej Klasie Rysunkowej wyjechał śladem brata do Monachium, gdzie należał do tamtejszej polskiej kolonii artystycznej. W latach 1868–1872 studiował w monachijskiej Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wiele podróżował, często zmieniał miejsce pobytu – mieszkał m.in. w Warszawie, Krakowie, Monachium, Wiedniu, Paryżu oraz w Rzymie. W czasie pobytu w Warszawie związał się z tzw. kręgiem „Wędrowca”, skupionym wokół Stanisława Witkiewicza oraz Antoniego Sygietyńskiego, propagującym tendencje realistyczne w sztuce polskiej. Ostatnie lata życia spędził we Włoszech, mieszkając głównie w Rzymie. Zmarł w tamtejszym szpitalu psychiatrycznym.
Aleksander Gierymski był osobowością wyjątkową, zarówno jako człowiek, jak i jako artysta – o duszy niestrudzonego eksperymentatora, wciąż poszukującego własnej drogi twórczej. Początkowo uprawiał malarstwo o charakterze akademickim, tematów szukając w literaturze oraz inspirując się twórczością dawnych mistrzów, głównie malarzy weneckich XVI wieku. Nawiązywał także do twórczości starszego brata Maksymiliana. Następnie podjął tematykę związaną ze współczesnym życiem wielkomiejskim, stając się jednym z najważniejszych polskich malarzy realistycznych. Niestrudzenie zgłębiał fascynujący go niezmiennie problem naturalnego oświetlenia słonecznego oraz jego wpływu na barwy i kształty otaczającego świata. Chętnie malował również pejzaże nocne, zwane nokturnami; uprawiał także malarstwo portretowe. W swoich eksperymentach malarskich zbliżył się do twórczości francuskich impresjonistów oraz włoskich malarzy plenerystów, zwanych macchiaioli („plamkarzami”).


Lista obiektów tego autora:
Święto TrąbekPiazza delle Erbe w WeronieFontanna – studium do obrazu W altaniePowiślePaź florenckiMotyw z Placu Wittelsbachów w Monachium – studium do obrazu Plac Witttelsbachów w Monachium w nocyWieczór nad SekwanąChłop z BronowicDziewczyna z BronowicOgrody w TivoliPinie przy Villa Borghese w RzymieVilla Borghese w RzymieKrajobraz włoski z cyprysamiPiazza del Popolo w RzymieWidok z pracowni przy Via Flaminia w Rzymie
© 2010 Muzeum Narodowe w Krakowie
design & concept: creator.pl